بزرگترین کشورهای تولیدکننده زیتون

منشأ زیتون در منطقه جنوب اروپا در نزدیکی دریای مدیترانه است. در حال حاضر بزرگترین کشورهای تولید کننده در همان منطقه هستند که اسپانیا، ایتالیا، مراکش، ترکیه و یونان بزرگترین تولیدکنندگان هستند. بیشتر تولید زیتون برای روغن استفاده می شود، اما بازارهای قابل توجهی برای زیتون های فرآوری شده برای غذا، معمولا به عنوان پیش غذا یا میان وعده یا به عنوان افزودنی به غذاهای پخته شده وجود دارد. زیتون هایی که برای روغن استفاده می شوند حاوی 20 درصد وزن از جمله روغن هستند.

درختان زیتون به تابستان های گرم و خشک و زمستان های خنک (اما نه سرد) نیاز دارند تا میوه های عالی داشته باشند. درختان زیتون نیز به خاکی با زهکشی بسیار خوب نیاز دارند. آنها سیستم ریشه نسبتا کم عمقی دارند و بنابراین می توانند خاک های کم عمق را تحمل کنند. اگرچه آنها مقداری یخبندان را تحمل می کنند، اما دمای زیر انجماد طولانی مدت می تواند درخت را بکشد. سرمازدگی دیررس بهاره می تواند شکوفه ها را از بین ببرد و محصول را به شدت کاهش دهد. درختان زیتون می توانند برای سال های زیادی مثمر ثمر باشند، اما نیاز به هرس منظم دارند. باغ‌های جدید با تراکم فوق‌العاده محبوبیت پیدا می‌کنند، زیرا امکان بازدهی بالاتر، سهولت در هرس و برداشت را فراهم می‌کنند و امکان باروری زودتر را فراهم می‌کنند.

تولید زیتون

زیتون در دهه 1700 به آمریکای جنوبی و متعاقباً به کالیفرنیا آورده شد. با این حال، تولید تجاری تا سال 1800 آغاز نشد. صنعت در آن زمان برای برآوردن تقاضای فزاینده روغن زیتون توسعه یافت و تولید شروع به شکوفایی کرد. کالیفرنیا بیش از 95 درصد زیتون های کشت شده در ایالات متحده را تولید می کند. در اصل، تولید و کالیفرنیا برای روغن در نظر گرفته شده بود. با این حال، با افزایش تولید سریعتر از تقاضا برای نفت، بازارهای دیگر توسعه یافتند. در اوایل دهه 1900، پیشرفت در فناوری کنسرو کردن، بازدهی بالاتری را برای کنسرو زیتون افزایش داد و بسیاری از تولیدکنندگان به تولید زیتون برای کنسرو تغییر دادند. قبل از سال 2000، 96 درصد از زیتون های تولید شده در کالیفرنیا کنسرو یا فرآوری شده بود. با روش‌های جدید تولید که به نفع   می باشد. قیمت و زیتون پرورده سیاه و زیتون بسیار به صرفه  و تقاضای فزاینده برای روغن محلی تولید شده، درصد زیتون‌های مورد استفاده برای روغن در حال حاضر حدود 60 درصد است.

روغن زیتون اتکا خوبه

تولید زیتون در یک مزرعه مشخص در طول سال ها بسیار متغیر است، عمدتاً به دلیل ماهیت باروری متناوب درختان زیتون، اگرچه تکنیک های جدیدی که شامل تغییر در فاصله بوته ها و رژیم های کوددهی است توانسته اند این تنوع را تا حدی تنظیم کنند. تراکم درختان یک روش مدیریتی مهم است. کاشت های سنتی کمتر از 80 بوته در هکتار داشت. در دهه 1980 سیستم های تراکم بالا (100-340 درخت در هر هکتار) توسعه یافتند. این سیستم‌ها به درختان اجازه می‌دهد زودتر به تولید کامل برسند و درختان را قادر می‌سازند تا 15 سال اول پس از استقرار با تکان دهنده‌های درختی برداشت شوند. زیتون های کنسرو شده و  تا حد زیادی در این دو سیستم در ایالات متحده تولید می شوند. در اواسط سال 1990، سیستم های با تراکم فوق العاده بالا معرفی شدند که در آن درختان با بیش از 600 درخت در هکتار رشد می کنند و در پرچین ها رشد می کنند. این سیستم در درجه اول برای انواع روغن مانند روغن زیتون اتکا ورامین استفاده می شود زیرا انواع روغنی موجود است که این سیستم فشرده را تحمل می کند. انواع روغن را می توان به صورت دستی یا ماشینی با روند برداشت مکانیکی برداشت کرد.

روغن زیتون رویال اصلی

بازار یابی زیتون

سطح زیر کشت درختان زیتون از سال 1980 تاکنون بین 30000 تا 40000 هکتار باقی مانده است. در سال 2020، 36000 هکتار وجود داشت که 1.88 تن در هر هکتار محصول داشت و مجموعاً 67700 تن زیتون به ارزش 9 دلار و 9 دلار تولید شد. از 67000 تن زیتون تولید شده در سال 2020، 44190 تن برای روغن به ارزش 791 دلار در هر تن خرد شد. 20020 تن کنسرو به ارزش 1060 دلار در هر تن بود. 2410 تن به عنوان “محدود” به ارزش 720 دلار در هر تن فرآوری شد. و 340 تن به عنوان “کم حجم” و ارزش منهای 2 دلار در هر تن پردازش شد (NASS، 2021). بیشتر زیتون ایرانی کنسرو شده در کانال های خدمات غذایی مانند پیتزا و زنجیره های فست فود استفاده می شود. محبوبیت مداوم غذاهای مدیترانه ای نیز به مصرف مداوم آنها کمک می کند.

بازار کوچکی برای  فروخته شده برای فرآوری خانگی وجود دارد. زیتون های در نظر گرفته شده این بازار باید بلافاصله پس از برداشت به فروش برسد. زیتون های تازه بازار از مزرعه، در بازارهای کشاورز یا آنلاین فروخته می شوند. فصل تازه بازار بسته به محل مزرعه و تنوع رشد شده از سپتامبر تا ژانویه ادامه دارد. زیتون های فرآوری شده در طول سال به بازار عرضه می شوند. زیتون های برداشت شده برای روغن معمولاً ظرف چند روز پس از برداشت خرد می شوند.

تقاضا برای  در سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است که عمدتاً در واکنش به افزایش تبلیغات مربوط به مزایای سلامتی مرتبط با چربی های غیراشباع است برخی از ویژگی‌های مفید عبارتند از منبع بالایی از آنتی اکسیدان‌ها مانند ویتامین E و K و چربی تک غیراشباع بودن که به پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی کمک می‌کند. روغن زیتون تولید شده در ایالات متحده باید با سایر رقبای گیاهی با قیمت پایین تر مانند روغن کانولا، ذرت و گلرنگ و روغن زیتون سابروسو تقلبی وارداتی از اروپا رقابت کند. شورای روغن زیتون کالیفرنیا یک برنامه صدور گواهینامه فوق بکر ایجاد کرده است که روغنی را که از 100 درصد زیتون های کالیفرنیا فشرده شده است تأیید می کند که به ارزش افزوده روغن زیتون تولید شده در کالیفرنیا کمک کرده است و به مصرف کنندگانی که علاقه مند به تولید محلی هستند کمک می کند.

صادرات زیتون

ایالات متحده واردکننده خالص محصولات زیتون است. واردات ایالات متحده عمدتا از ایتالیا و پس از آن اسپانیا و تونس انجام می شود. ایالات متحده همچنین زیتون های آماده یا کنسرو شده را از اسپانیا، یونان و ایتالیا خریداری می کند. زیتون تازه نیز از مکزیک وارد می شود.

در طول سال 2015، ایالات متحده 7141 تن (MT) روغن زیتون به ارزش بیش از 23.8 میلیون دلار صادر کرد. بزرگترین خریداران روغن زیتون ایالات متحده کانادا و پس از آن مکزیک و تایوان بودند. در سال 2015، ایالات متحده همچنین 5926 تن زیتون آماده یا کنسرو شده به ارزش نزدیک به 11.8 میلیون دلار صادر کرد. زیتون های آماده یا نگهداری شده بیشتر به کانادا، ژاپن و اسپانیا حمل می شد. در نهایت، ایالات متحده 196 تن  روغن زیتون کریستال و زیتون تازه به ارزش 2.7 میلیون دلار عمدتاً به کانادا ارسال کرد. هیچ اطلاعات به روز رسانی در مورد واردات یا صادرات وجود ندارد.